جراحی آندوسکوپی سینوس چیست ؟

جراحی آندوسکوپی سینوس

جراحی آندوسکوپی سینوس امروزه از جمله راه های درمان سینوزیت مزمن به شمار می رود. افرادی که به سینوزیت مزمن مبتلا می شوند به دلیل عدم درمان و یا طولانی شدن سینوزیت حاد به سینوزیت مزمن مبتلا می شوند. همچنین برخی از افراد که به سینوزیت مزمن مبتلا هستند، برای درمان این بیماری می توانند جراحی آندوسکوپی سینوس انجام دهند. برای انجام این جراحی نیاز است تا به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه شود.

در مورد جراحی آندوسکوپی سینوس بیشتر بدانیم.

برای انجام جراحی آندوسکوپی سینوس در روش های قدیمی، بافت های سینوس ها که آسیب دیده بوده اند، نیز با احتیاح بسیار تحت عمل جراحی برداشته می شد. در این روش قدیمی مسیر هایی جهت تخلیه مواد غفونی که در داخل سینوس ها و حفره های سینوسی ایجاد می شود . اما امروزه از تکنیک های نوینی مانند جراحی آندوسکوپی سینوس به منظور تخلیه این عفونت ها استفاده می شود.

متخصص گوش و حلق و بینی با استفاده از اندوسکوپ می تواند به راحتی و با وضوح بالا داخل سینوس ها را بررسی نماید.

انجام جراحی آندوسکوپی سینوس به دلیل عدم ایجاد برش های خارجی، نیاز به انجام جراحی های با بی هوشی ندارد. همچنین در این نوع از جراحی، تورم، کبودی و خونریزی کمتری نیز می توان شاهد بود.

چرا باید جراحی آندوسکوپی سینوس انجام دهیم؟

هدف از انجام جراحی آندوسکوپی سینوس، برداشتن عفونت و ترشحات داخل سینوس است که موجب شده است تا مجاری هوایی مسدود گردد. همچنین هدف از انجام این جراحی شامل مواردی چون:

درمان سینوزیت مزمن
کاهش تعداد ترشحات سینوسی
بهبود حس بویایی
کاهش بیماری های مربوط یه سینوزیت
مزایای جراحی آندوسکوپی سینوس
در انجام جراحی آندوسکوپی سینوس، به دلیل عدم ایجاد برش های خارجی دیگر جای زخم و اسکاری وجود ندارد.

به دلیل عدم جراحی باز، تورم و کبودی بعد از جراحی آندوسکوپی سینوس کمتر می باشد.

بعد از انجام این جراحی می توان به طور محدود به برخی از فعالیت های روزانه پرداخت.

میزان خونریزی بعد از جراحی آندوسکوپی سینوس بسیار کمتر است.

دیگر مزایای جراحی آندوسکوپی سینوس عبارتند از :

دردکمتر ناشی از جراحی آندوسکوپی سینوس
نامشخص بودن میزان اسکار بعد از جراحی آندوسکوپی سینوس
دوره نقاهت کوتاه مدت بعد از جراحی آندوسکوپی سینوس
بهبود سریع تر بعد از جراحی آندوسکوپی سینوس
اقدامات قبل از جراحی آندوسکوپی سینوس
جراحی آندوسکوپی سینوس، همانند هر جراحی دیگر نیاز به اقداماتی قبل از جراحی دارد. در وهله اول باید تمامی اطلاعات پزشکی و سوابق درمانی باید به جراح تحویل داده شود. همچنین باید تمامی آزمایش های لازم قبل از جراحی را انجام داد.

کی باید آندوسکوپی سینوس انجام شود؟

پزشک معالج، با توجه به معایناتی که انجام می دهد، سینوزیت را تشخیص داده و برای تشخیص بهتر این بیماری، از تست های تجویزی توسط جراح اندوسکوپیک سینوس، مانند عکس برداری، ام آر ای، سی تی اسکن از جمله تست هایی است که می توان در همه افراد استفاده نمود. در این بین، اندوسکوپی سینوس برای افرادی که دارای محدودیت ها عکس برداری هستند، مانند خانم های باردار و بیماران قلبی می تواند بهترین گزینه باشد. زیرا در این روش به دلیل عدم استفاده از پرتوها، از بی عارضه ترین روش های تشخیصی و درمانی است.

مراقبت های بعد از آندوسکوپی سینوس

جراحی آندوسکوپی سینوس به صورت سرپایی انجام می شود و با بی حسی موضعی جراح اقدام به جراحی آندوسکوپی سینوس می نماید. فقط نیاز است تا بعد از جراحی، به کمک یک همراه از محل جراحی بروید. در صورتی که جراحی با بیهوشی کامل انجام شود، نیاز است تا یک شب را در محل جراحی بستری ماند.

جراحی بینی روش باز یا بسته ؟

 جراحی بینی روش باز یا بسته؟؟؟ کدام یک برای جراحی بینی بهتر است ؟
این دو روش در واقع دو رویکرد متفاوت جهت دسترسی به ناحیه عمل هستند. تنها تفاوت روش باز با روش بسته در این است که در روش باز علاوه بر خط برشی که در روش بسته بکار میرود ، برش کوچکی نیز روی پوست کلوملا داده میشود . کلوملا همان قسمت میانی بین دو سوراخ بینی است که بطور معمول پائین تر از پره های بینی قرار میگیرد.
این برش این امکان را فراهم میکند که بتوان پوست بینی را بلند کرد و تمامی ساختمانهای اصلی بینی که شامل قسمت استخوانی ، قسمت غضروفی و بافت نرم است را دقیقا مشاهده کرد و عمل جراحی را زیر دید مستقیم انجام داد . محل جوش خوردن بخیه های این برش باقی نمیماند و جای نگرانی ندارد. نکته ای که لازم به یادآوری است اینکه برش خوردن یا برش نخوردن گوشه های بینی یا اصطلاحا پره های بینی ارتباطی به روش باز یا بسته ندارد بلکه به اندازه سوراخ های بینی و پره های بینی بستگی دارد یعنی اینکه اگر سوراخهای بینی بزرگ باشند و لازم باشد که کوچک تر و جمع تر شوند هیچ راهی به جز برش خوردن کناره های ( پره های ) بینی نیست حتی اگر جراحی به طریقه بسته باشد.

مزیت  روش جراحی باز بینی

در جراحی باز، دید پزشک بهتر است و راحت تر می تواند تغییرات لازم را انجام دهد در صورتی که در جراحی بسته این امکان به راحتی وجود ندارد ..

مزیت روش جراحی بینی به صورت بسته

برش پوستی در ناحیه کلوملا را ندارد.
زمان عمل در این روش حدود یک ربع کمتر از روش باز است.
تورم بعد از عمل کمتر است.
برای کدام بینی ها جراحی بینی بسته توصیه می شود
اشکالات بینی خفیف و محدود به برجستگی (قوز) استخوانی/غضروفی که سر بینی نیاز به اقدام محدود داشته باشد

برای کدام بینی ها جراحی بینی باز توصیه می شود

جراحی های ترمیمی که بیشتر برای بار دوم انجام می شود
دفرمیتی های ناشی از ضربه
اشکالات و غیر قرینگی های سر بینی
اشکالات مادرزادی بینی (بینی/لب شکری)
جراحی بینی های گوشتی از آنجا که جهت فرم گرفتن غضروف های ضعیف موجود غالبا نیاز به تقویت و بازسازی وجود دارد
عمل زیبائی وقتی که با انحراف بینی شدیدی همراه باشد که شکل ظاهری را هم کاملا کج کرده باشد

گچ بینی (اسپلینت) چه کاربردی دارد؟

گچ بینی یا اسپلینت بینی  در واقع یک آتل پلاستیکی است که از بینی شما محافظت می کند و به استخوان و غضروف های بینی کمک می کند تا زمان ترمیم از جایشان تکان نخورند.
دو نوع اسپلینت بینی وجود دارد.

اسپلینت داخلی

پس از عمل زیبایی بینی کاربرد دارد، اما عموماً پس از جراحی انحراف تیغه بینی یا سپتوپلاستی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اسپلینت خارجی

با هدف حفظ شکل جدید بینی در زمان آسیب پذیر بودن بینی و نیاز به محافظت بیشتر به کار برده می‌شود این نوع اسپلینت از نوع داخلی آن پرکاربرد تر است.

اهداف استفاده از اسپلینت خارجی

اسپلینت یا آتل خارجی پس از جراحی زیبایی بینی روی بینی قرار داده می‌شود. اسپلینت خارجی عملکردهای متفاوتی دارد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

حفظ شکل جدید بینی
اسپلینت پس از جراحی برای صاف نگه داشتن بینی تغییر شکل داده شده به کار برده می‌شود. اسپلینت، استخوان‌های شکسته شده بینی و غضروف دستکاری شده را در جای خود نگه می‌دارد. پایدار و ثابت نگه داشتن بینی و استخوان زیرین در دوران بهبود برای به دست آوردن بهترین نتیجه بسیار مهم است.

محافظت از بینی در برابر آسیب‌دیدگی
اسپلینت یا گچ بینی از بینی در برابر عفونت و آسیب‌دیدگی محافظت می‌کند. البته بیماران باید علاوه بر استفاده از آتل بینی در دوران بهبود فقط در فعالیت‌های سبک شرکت کنند. فعالیت متوسط تا شدید و هر گونه فعالیت منتج به صدمه دیدن بینی در هفته‌های پس از جراحی ممنوع است.

کاهش ورم
ورم یکی ازعوارض معمول جراحی بینی است. چسب و گچ بینی پوست را فشار و ورم را کاهش می‌دهد. اسپلینت کمک می‌کند تا پوست بینی به خوبی روی غضروف را بپوشاند و نتیجه‌ای دقیق‌تر به دست بیاید. چنانچه پوست بینی پس از رینوپلاستی ورم کند، فضایی بین پوست و غضروف ایجاد می‌شود که امکان تشکیل بافت همبند جای زخم در آنجا وجود دارد. سعی می‌شود تا ورم پس از عمل کاهش داده شود تا پوست کاملاً صاف روی غضروف بینی را بپوشاند. در صورت تشکیل بافت همبند و هماتوم، ناهنجاری‌های جدیدی ایجاد می‌شود که نتایج جراحی را غیرقابل پیش‌بینی می‌کند.

فواید استفاده از گچ بینی داخلی

نگه داشتن تیغه بینی (سپتوم)
اسپلینت داخلی اسپلینت سیلیکونی نرمی است که برای نگهداشتن تیغه بینی پس از جراحی بینی به کار برده می‌شود.

کاهش خونریزی
اسپلینت داخلی پوست و غشاء مخاطی را فشرده می‌کند تا خونریزی و هماتوم کاهش یابد.

ضربه زدن به گچ بینی

گچ بینی شما محکم است اما ضخامت آن به اندازه ی گچ بازو یا پا نیست. ضربات محکم یا اثرات خشن می تواند از طریق همان گچ به بینی شما آسیب بزند. نیازی نیست که دست خود را جلوی صورتتان بگیرید و راه هر چیزی که ممکن است به صورت شما نزدیک شود را مسدود کنید، فقط حواستان به اطرفتان باشد تا حتی الامکان از وارد شدن هر گونه ضربه به صورت شما جلوگیری شود.

کشیدن گچ بینی

با شروع فرآیند بهبود، تورم بینی فروکش می کند و ممکن است گچ بینی شما شل شود. حتی ممکن است آنقدر شل شود که نزدیک به افتادن باشد. حتی اگر اینطور بود وسوسه نشوید که آن را بکنید. کندن و کشیدن باعث می شود گچ بینی زودتر از موقع در بیاید و به بینی و فرآیند بهبود شما آسیب بزند.

خیس شدن گچ بینی

گچ بینی هم مانند همه ی گچ ها نباید خیس و مرطوب شود. آب باعث می شود که گچ بینی شل شود و نقش کاربردی و ساختاری خود را از دست بدهد و این یعنی نمی تواند وظیفه ی حمایت و پشتیبانی از بینی شما را در طول دوران بهبود به خوبی انجام دهد. تا قبل از اینکه گچ بینی شما برداشته شود برای جلوگیری از خیس شدن صورتتان از اسفنج یا وان حمام استفاده کنید. اگر واقعا نیاز دارید که صورتتان را بشویید این کار را خیلی با دقت انجام دهید و سعی کنید اطراف گچ بینی نروید.

اگر آتل شل شود چه کاری باید انجام داد؟

به ندرت، اسپلینگ در طول مدت بهبودی شل می‌شود. ما از شما می‌خواهیم که اگر این اتفاق افتاد با جراحتان تماس بگیرید. البته، معمولاً زمانی که ممکن است این آتل‌ها شل شوند تقریباً همان زمانی است که باید برداشته شوند. لطفاً در صورتی که متوجه علائمی شدید که باعث نگرانی شده با مطب ما تماس حاصل فرمایید.

اسپلینت‌های بینی از چه موادی ساخته می‌شوند؟

اسپلینت‌ها از مواد متفاوتی ساخته می‌شوند که از آن جمله می‌توان به سیلیکون، آلومینیوم و مواد دیگر اشاره کرد. آتل با توجه به نیازهای شما انتخاب می‌شود.

چه موقع آتل بینی برداشته می‌شود؟

محل و میزان گستردگی عمل جراحی مشخص‌کننده مدت زمان مورد نیاز برای وجود اسپلینت (گچ بینی) و زمان برداشتن آن است. معمولاً اسپلینت‌ها پس از حدود دو هفته بعد از عمل برداشته می‌شوند. اسپلینت‌های داخلی ممکن است پس 3 تا 5 روز بعد از عمل برداشته شوند.