رینیت ها به صورت گسترده از التهاب بینی همراه با علائم مشترک و شبیه به هم هستند که در اکثر مواقع تشخیص و جدا کردن آن ها را از یکدیگر دشوار می کند، از مشخصات اصلی این بیماری می توان به انسداد، ترشح بینی و احتقان اشاره کرد، با ما همراه باشید تا در این مقاله که با عنوان التهاب بینی و انواع رینیت ها تهیه شده تمامی موارد مربوط به آن را به دست آورید، حتی در این مقاله می خواهیم با تاثیر جراحی بینی در درمان رینیت ها بپردازیم.
مشکلات ناشی از احتقان و گرفتگی بینی
از نشانه های انسداد مجرای اشکی در زیر شاخک تحتانی بینی می توان به سوزش چشم یا اشک ریزش اشاره کرد.
با تنفس از راه دهان دندان ها جرم گرفته و ممکن است زبان خشک و باردار شود و فرد دچار بیماری هایی همچون بوی بد دهان گردد همچنین تنفس با دهان می تواند در افراد این احساس را ایجاد کند که توده ای در گلو دارد.
انسداد موقت تخلیه سینوس های اطراف بینی که باعث درد سینوسی یا سردرد نیز می شود.
گرفتگی شیپور استاش یا نقص عملکرد در آن می تواند باعث احساس احتقان یا پری گوش در فرد شود.
ترشحات مزمن بینی یا خشکی حلق ممکن است باعث تحریک حنجره و در نتیجه خشونت صدا ، سرفه و احساس نیاز برای صاف کردن گلو شود.
احساس سرماخوردگی طولانی ، خرخر و مشکلات تنفسی در خواب ، اختلال بویایی ، بی حالی ، خواب آلودگی ، کسالت و غیره از علائم اختلال در عملکرد بینی است.
رینیت حاد ویروسی
از دلایل رایج در رینیت حاد می توان به رینیت حاد ویروسی یا سرماخوردگی اشاره کرد، به این نکته توجه داشته باشید که تعداد بیشماری از ویروس های تنفسی می توانند بینی را تحت تاثیر قرار دهند و باعث احتقان همراه با ترشحات آبکی و درد میان صورت شود.
همچنین اشک ریزش زیاد و قرمزی چشم ها نیز ممکن است اتفاق بیوفتد، این بیماری معمولا به صورت خود به خود بهبود یافته و باید از درمان های شدید اجتناب شود.
استفاده از داروهای ضد احتقان موضعی یا خوراکی نیز ممکن است باعث بهبود تنفس و کم شدن ترشحات بینی شود در بیمارانی که ترشحات غلیظی دارند استفاده از مواد موکولیتیک یا محلول های نمکی بسیار کمک کننده است.
به این نکته توجه داشته باشید در سرماخوردگی های بدون عارضه نیازی به تجویز و استفاده از آنتی بیوتیک نیست و بهتر است در چند روز اول که احتمال سرایت بیماری وجود دارد از تماس یا بیمار اجتناب شود.
رینیت آلرژیک
رینیت آلرژی رایج ترین نوع تظاهر آلرژی مجرای تنفسی فوقانی می باشد که به صورت فصلی یا دائمی در افراد ایجاد می شود.
رینیت آلرژی فصلی در اکثر موارد ناشی از گرده درختان ، غلف ها هرز و چمن است در حالی که رینیت آلرژی دائمی در اثر مایت گرد و خاک و زوائد حیوانات است.
قابل ذکر است قارچ های معلق می توانند هر دو حالت رینیت آلرژی را در افراد ایجاد کنند.
علائم رینیت آلرژی فصلی به منطقه جغرافیایی بستگی داشته و در فاصله زمانی بین اواخر بهار تا اوایل پاییر رخ می دهد.
اختلالات حاصل از غدد درون ریز ممکن است باعث گرفتگی بینی شود، در سه ماهه دوم و سوم بارداری به دلیل تاثیرات هورمون های استروژن و پروژسترون احتقان بینی ایجاد می گردد.
برخی از بیماران ممکن است دچار تیرگی زیر چشم شوند و ممکن است در ناحیه تحتانی بینی ، چین های افقی داشته باشد که در اثر مالش زیاد و پیدایش اسکار متعاقب آن در این بخش است. انسداد مزمن بینی در دوران کودکی می تواند منجر به تنفس شود.
رینیت آلرژیک
از علائم رینیت آلرژیک می توان به احتقان بینی ، آبریزش آبکی بینی ، خارش بینی و عطسه ، التهاب ملتحمه ، خارش کام و ترشحات پشت بینی اشاره کرد همچنین در برخی از مواقع ممکن است بیمار احساس بی حالی و ضعف داشته باشد.
استفاده از آنتنی هیستامین ها ، ضد احتقان ها ، محلول های نمکی در بسیاری از افراد مفید می باشد، در تعدادی از بیماران که دارای علائم مزمن هستند از اسپری های کورتونی موضعی استفاده می شود.
در مواردی رینیت آلرژیک مزمن ممکن است به علت تغییرات غیر قابل برگشت مخاطی ، مخاط شاخک تحتانی به طور دائمی ملتهب و مسدود کننده شود.
در بیماران برای برقراری مجدد راه تنفسی بینی ممکن است پزشک تشخیص دهد نیاز به جراحی بر روی قسمتی از شاخک تحتانی انجام گیرد تا حجم شاخک کمتر شود.
بهتر است بدانید مهم ترین راه درمان اختلالات آلرژیک حذف عوامل حساسیت زا در محیط زندگی بیمار است.
رینیت وازوموتور
این نوع از بیماری با گرفتگی و آبریزش بینی مشخص می گردد و در بیمارانی که محرک غیر اختصاصی مانند بوی عطر ، ادکلن ، تغییرات دمای هوا، عوامل روحی و عصبی و بسیاری از موارد دیگر می تواند باعث شروع علائم آن شود.
به این نکته توجه کنید برخلاف رینیت آلرژیک در این نوع رینیت خارش وجود نداشته و عطسه کمتر می باشد ودر مععاینه مخاط بینی ، شاخک های بینی قرمز رنگ هستند.
دلیل بروز این نوع رینیت را فعالیت بیش از حد عصب پاراسمپاتیک در بینی دانسته که موجب پایین آمدن آستانه های تحریکی می شود.
ورزش کردن ، پرهیز مصرف محرک ها بخصوص سیگار، گرم نگه داشتن پاها و سر ، خنک بودن هوای تنفسی و شستشوی بینی باعث بهبود علائم این بیماری می شود.
رینیت هورمونی
اختلال در غدد درون ریز می تواند باعث گرفتگی بینی شود، در سه ماهه سوم و دوم حاملگی به دلیل تاثیراتی که هورمون های استروژن و پروزسترون دارد احتقان بینی ایجاد می شود.
پروژسترون همان طور که باعث پر خون شدن بافت رحم می شود بینی را نیز پر خون می کند.
به این نکته توجه داشته باشید پیش از شروع دوره عادت ماهیانه در بانوان ، گرفتگی و آبریزش بینی ممکن است این تصور را در بانوان ایجاد کند که سرما خورده اند.
کم کاری تیروئید به دلیل کاهش فعالیت عصب سمپاتیک بینی می تواند منجر به رینیت مشابه رینیت وازوموتور در افراد شود همچنین دیابت کنترل نشده هم می تواند ایجاد رینیت کند.
رینیت دارویی
رینیت دارویی به دلیل استفاده بیش از اندازه از قطره های ضد احتقان بینی مانند قطره فنیل افرین ، نفازولین ایجاد می شود.
درمان این نوع رینیت شامل قاطع قطره های ضد احتقان ، استفاده از محلول های نمکی ، استروئیدهای سیستمیک یا موضعی و ضد احتقان خوراکی است.
باید بگوییم آلودگی هوا ، دمای بالا و رطوبت کم محیط سرپوشیده می تواند علل شایع احتقان بینی باشد این مسئله بیشتر در زمیتان و برای افرادی که محیط کاریشان بیش از حد گرم شده است صدق می کند.
برای جلوگیری از این نوع رینیت لازم است پزشک برای هر بیمار که این قطره را تجویز میکند توضیح دهد که از این قطره بیش از سه روز استفاده نکند.
قابل ذکر است داروهای خوراکی نیز می توانند باعث بروز رینیت دارویی شوند مانند داروهای ضد فشار خون ، داروهای ضد تیروئید ، قرش های ضد بارداری ، آسپرین و داروهای اعصاب و روان .
رینیت ناشی از آلودگی های محیطی
از علل رایج این نوع رینیت می توان به دمای بالا ، آلودگی هوا ، میزان رطوبت کم در محیط های سرپوشیده اشاره کرد، باید بگوییم بسیاری از بیماران به سیگار و سایر آلاینده ها حساس هستند و این مسئله به ویژه در زمستان و برای افرادی که محیط کارشان بیش از حد گرم است صدق می کند، در صورتی که تغیرات محیطی امکان پذیر نباشد به فرد توصیه می شود جهت تامین رطوبت مخاط بینی از قطره یا محلول نمکی استفاده کنند.
رینیت آتروفیک
در این نوع رینیت مخاط بینی رنگ پریده بوده و آتروفی بافت های زیر مخاطی به راحتی مشاهده می شوند با وجود گشادتر از حد طبیعی بودن بینی در برخی از بیماران آن ها از گرفتگی بینی در خود شکایت می کنند.
در اغلب موارد این عارضه همراه با دلمه زدن بینی ، بوی بد و متعفن به نام ازن همراه خواهد بود که ممکن است آزار دهنده ترین نوع شکایت بیمار باشد.
در معاینه دلمه های سبز و زرد وجود دارد.
شستشوی بینی با استفاده از محلول نمکی حاوی آنتی بیوتیک یا مواد روغنی باعث تسکین علائم بیماری می شود در برخی از بیماران اقدامات جراحی با هدف تنگ کردن راه هوایی بینی و بهبود علائم انجام می شود.
جراحی بینی چگونه می تواند به درمان رینیت ها کمک کند؟
در حالی که رینیت ها با انجام جراحی بینی درمان پذیر نیستند، اما به منظور برطرف سازی اختلال هایی که پیش زمینه بروز و تشدید علائم آن ها می باشند، عمل بینی می تواند انجام شود. از جمله این اختلال ها می توان به انحراف سپتوم بینی، رشد بیش از حد شاخک های بینی یا پولیپ ها اشاره کرد. در ارتباط با رینیت های آلرژیک، سطوح تحریک پذیر مجرای تنفسی فوقانی تقلیل می یابد و سبب کاهش یافتن میزان حساسیت آن می شود.
علائم رینیت های مزمن، آلرژیک یا غیرآلرژیک، با مصرف دارو قابل کنترل و حتی امکان دارد متوقف می شوند. هرچند این نحوه درمان پس از مدتی برای فرد خسته کننده به نظر می رسد. در این موارد با انجام رینوپلاستی و برطرف سازی اختلالات ریشه ای، به محدود شدن داروهای مصرفی فرد نیز کمک می شود.
عدم درمان رینیت های مزمن، ممکن است منجر به بروز عارضه سینوزیت مزمن شوند؛ به این صورت که تورم سینوس های نزدیک بینی (سینوس های پارانازال) بیش از 12 ماه باقی می مانند. این وضعیت دردناک و آزار دهنده با انجام جراحی سینوس و در صورت لزوم به همراه رینوپلاستی و درمان انحراف سپتوم بینی یا پولیپ ها، بهبود پیدا می کند.
چه عواملی سبب افزایش احتمال بروز رینیت ها می شوند؟
برخی از عوامل می توانند در نمود پیدا کردن رینیت های آلرژیک و غیر آلرژیک دخیل باشند.
محرک هایی همچون استعمال تنباکو یا به طورکلی دخانیات، هوای آلوده، دود اگزوز ماشین، سوخت هواپیما و موادی دیگر، ریسک بروز رینیت ها را افزایش می دهند.
مصرف غذاهای تند و پر ادویه، می تواند علت پدید آمدن رینیت های آلرژیک شود.
برخی از عارضه هایی همچون لوپوس، کیست های فیبروز، گونه ای از اختلالات هورمونی و آسم، در بروز رینیت های غیر آلرژیک، مؤثر هستند.
